Karaluch w mieście zła, czyli co poczytać zimą?

Schorem Barbers z Holandii. Chyba każdy, kto choć trochę interesuje się fryzjerstwem męskim, musiał o nich słyszeć. Dwóch charyzmatycznych barberów z Rotterdamu. Bertus i Leen od lat są w pierwszej linii ludzi zmieniających nasz zawód. Może nawet nie tyle zmieniających, co odrestaurowujących go po latach smuty i mizerii. Ci dwaj panowie zafiksowani są po równo w tradycyjnym strzyżeniu włosów, rockowej muzyce, niepodrabialnym edwardiańskim klimacie i swoim mieście. A to miasto wyjątkowe.

Rotterdam. Port – okno na cały świat. Miasto maruderów, wałęsających się marynarzy, łotrów spod ciemnej gwiazdy, dam lekkich obyczajów i wszelakich ciur portowych, a zarazem międzynarodowego biznesu, który stąd handlował wszystkim i wszystkimi, wysyłając towary statkami do najdalszych zakątków ziemi. Miasto występku, swoiste Gotham City, złożone z miksu ludzi, ras, charakterów, kultur i co za tym idzie ciekawych fryzur i unikalnego stylu. To również miasto rozrywki. Bo gdzież ci spędzający całe życie na morzu ludziska mieli wydać te swoje miedziaki? Tu, w Rotterdamie, miejscu, gdzie cyrkowe areny, palarnie opium, kiczowate tancbudy i tanie pijalnie krzyczały neonami do potencjalnych klientów: przyjdź do nas i wydaj swoje pieniądze! A tutaj lichwa, granda i łobuzerka zawsze miały swoich amatorów i wiedziały, jak się zakręcić, żeby po cichu (albo całkiem głośno) zarobić trochę nieprawilnej mamony.

Roach to karaluch. To prawdziwa ksywa rodowitego mieszkańca tego siedliska zła. Bo Roach to również stylowy zbój z zasadami, który nie ogląda się na innych. Robi swoje. Roach to także przygotowany przez ekipę z Schorem album, który miał premierę w listopadzie ubiegłego roku. To niezwykłe dzieło poświęcone jest miastu, które na czas i miejsce akcji tej historii zmieniło nazwę na Eversteijn. Jest poświęcone jego ludziom, ciemnym sprawkom i przede wszystkim dobremu męskiemu wyglądowi. Bertus i Leen zaprosili do współpracy swoich barberów oraz ulubionego fotografa Jelle Mollema i przygotowali to dzieło. Kilkadziesiąt zdjęć fryzur oraz komiksowe ramki w stylu Dicka Tracy’ego tworzą niesamowitą opowieść o złu, które zawisło nad miastem i dobru, które próbuje z nim wygrać. Klasyczna walka tych z tamtymi na tle wspaniałych, surowych fryzur, które swój styl łapią w czasach królowej Wiktorii, przechodzą przez czasy Wielkiej Wojny (krótko po której dzieje się akcja tejże historyjki), a kończą w latach dwudziestych ubiegłego wieku.

Piękno w tej brzydocie jest niezwykłe. Bo charakterystyczni modele z wykręconymi wąsami, wyczesanymi fryzurami, nieskazitelnymi garniturami versus dziady borowe z pozornie zapuszczonymi broda...